Fiat Doblo Cargo Maxi (z rozstawem osi zwiększonym w stosunku do standardowego Doblo o 380 mm) ma spore możliwości przewozowe w porównaniu z innymi małymi samochodami dostawczymi w wydłużonej wersji. Fiat Doblo Maxi ma przestrzeń ładunkową o 1 cm dłuższą (2.660 cm) niż Citroen Berlingo Long i aż o 41 cm dłuższą niż Volkswagen Caddy Maxi. Z szerokością paki 147 cm ustępuje Citroenowi o 3 cm, a Volkswagenowi o prawie 7 cm. Z wysokością ładowni 130,5 cm wypada lepiej od francuskiego konkurenta o 5,5 cm, a od "Niemca" o 19 cm.

Ładownia o pojemności 4 m sześc. (w standardowym Doblo ma 3,2 m sześc.) jest większa o 0,3 m sześc. niż w Citroenie Berlingo Pack Long, choć VW Caddy Maxi ma jeszcze większą, 4,2 m sześc.

Podobnie dobrze plasuje się nasz bohater, jeśli chodzi o ładowność - 850 kg (Doblo podstawowe ma 730 kg), to o 80 kg więcej niż w przypadku wspomnianego Berlingo z silnikiem 1.6 HDi i tylko o 25 kg mniej niż w Caddy 2.0 TDI.

Doblo Maxi ma przestrzeń ładunkową o 1 cm dłuższą (2.660 cm) niż Berlingo Long i aż o 41 cm dłuższą niż Caddy Maxi. Z szerokością paki 147 cm ustępuje Citroenowi o 3 cm, a Volkswagenowi o prawie 7 cm. Z wysokością ładowni 130,5 cm wypada lepiej od francuskiego konkurenta o 5,5 cm, a od "niemca" o 19 cm.

Pod względem zużycia paliwa Doblo też wypada korzystnie. Według danych fabrycznych w cyklu mieszanym spala tylko 5,8 l ON na 100 km, czyli tyle samo co porównywane Berlingo z mniejszym silnikiem i o 0,5 litra mniej niż Caddy 2.0 TDI.

W naszym teście okazało się, że producent wcale nie przesadza. Po przejechaniu przez całą Warszawę z małym, około 200 kg ładunkiem wskazanie komputera pokładowego: 5,3 l/100 km. Na trasie szybkiego ruchu w kierunku Płońska spalanie wzrosło do 5,8 l. Potem trasa do Gdańska, przejazd przez całe Trójmiasto i finisz w Słupsku. Średnia z całej trasy, łącznie z Warszawą, 5,5 l/100 km! Z pełnym ładunkiem zapewne wyszłoby w przybliżeniu tyle, ile deklaruje fabryka.

Turbodiesel z common rail 1,9 l nie gwarantuje sprinterskiego rozpędzania, ale 105 KM i moment obrotowy 200 Nm pozwalają rozbujać się do niemal 170 km/h. Silnik jest dość dobrze wyciszony, w kabinie nie odczuwa się hałasu.

Wykończenie kabiny plastikowe, bez odrobiny tekstylnej tapicerki, ale w samochodzie dostawczym praktyczne. Porządnie zrobiono ściankę odgradzającą kabinę od ładowni; to stalowa przegroda, z szybą, wytłumiona od strony kabiny. W testowanym wcześniej Citroenie Berlingo przez ażurową ściankę z ładowni docierały do szoferki hałasy i zimne powietrze (to może być przyjemne tylko latem).

Wspomaganie kierownicy bardzo efektywne, manewruje się bez wysiłku na parkingu. Niestety, regulacja ustawienia kierownicy tylko kątowa i to z niewielkim zakresem (np. Berlingo ma dwupłaszczyznową regulację).

Siedzenia wygodne, lekko wyprofilowane, długie siedziska dobrze podpierają uda. Miękkie zagłówki. Fotel kierowcy z podwójną regulacją wysokości (można wyregulować poziom lub pochylenie siedziska), z miękkim podłokietnikiem. Siedzenie pasażera przesuwane i z regulacją pochylenia oparcia. Nieźle, często w samochodach dostawczych te fotele nie mają żadnej regulacji.

Zawieszenie dobre na nierówne drogi, nie tłucze na dziurach. Łagodnemu pokonywaniu nierówności sprzyja duży rozstaw osi.

Klimatyzacja, dobry, wydajny nawiew, elektrycznie sterowane szyby. Do pełni szczęścia brakuje, żeby były sterowane impulsowo.

Doblo Cargo Maxi 1.9 MJ na tle konkurentów wypada dobrze, choć nie jest pozbawione mankamentów. Ma już swoje lata (produkowane od 2000 r., lifting w 2005), może wkrótce będzie okazja do kolejnych udoskonaleń.

Duża ładownia.

Spora ładowność.

Małe zużycie paliwa.

Porządna ścianka działowa.

Zawieszenie dobrze tłumi nierówności.

Skuteczne wspomaganie kierownicy.

Wydajna wentylacja.

Porządne siedzenia.

Ciężko zamykające się drzwi przesuwne.

Regulacja ustawienia kierownicy tylko kątowa i z małym zakresem.

Nieestetycznie wkomponowany wyświetlacz.