Zakup nowego kombajnu to olbrzymi wydatek finansowy. W wypadku gospodarstw kilkudziesięciohektarowych jest on praktycznie nieopłacalny. Rolnicy gospodarujący na takich areałach, jeśli już decydują się na zakup kombajnu, szukają zazwyczaj maszyny z drugiej ręki.

Podobnie jak w wypadku zakupu maszyny nowej, wybierając kombajn używany, kupujący zwracają uwagę na jego walory użytkowe, a zatem parametry techniczne.

- Dla rolnika liczy się wydajność kombajnu, szerokość hedera, objętość zbiornika na ziarno, pojemność zbiornika paliwa, a także możliwość wykorzystania maszyny np. do zbioru kukurydzy - usłyszeliśmy w angielskiej firmie Doubleday Ltd. oferującej używane maszyny, mającej również sporo zainteresowanych z Polski. Istotna jest też kwestia osprzętu, rzecz w tym, aby nierzadko wiekowe maszyny mogły współpracować z akcesoriami pochodzącymi od innych producentów (np. rozrzutnikami plew czy rozdrabniaczami słomy). Przyglądając się nowszym kombajnom, klienci pytają też o to, co decyduje o komforcie pracy, o klimatyzację, typ fotela operatora itp. Są i tacy, których najbardziej interesuje poziom wyeksploatowania maszyny, liczba przepracowanych godzin, stan ogumienia. W zgodnej opinii zagranicznych handlowców większość kombajnów, które sprzedawane są do Polski, kosztuje 25-70 tys. euro, nadal są to zatem maszyny dość wiekowe, wysłużone co najmniej w 50-60 proc. Dopiero od dwóch - trzech lat zainteresowanie wzbudzają także kombajny trzy-, czteroletnie, którymi wcześniej nie interesował się praktycznie nikt. Ich oferta na rynku nie jest zresztą zbyt duża.

Sporadycznie maszyny trafiają do ofert komisów z rynku polskiego. To głównie poczciwe Bizony. W zdecydowanej większości jednak używane kombajny pochodzą z zagranicy. Używane kombajny ma w swej ofercie większość działających w Polsce firm zajmujących się handlem maszynami rolniczymi, np. Agromix, Korbanek, Rol-Trans, Rolcel, ale znacząca część ofert dotyczy egzemplarzy, których w Polsce jeszcze nie ma (trafią dopiero po zamówieniu), a które na nowego właściciela czekają we Francji, w Niemczech, Austrii czy w Anglii. Sami handlowcy tłumaczą, że w wielu wypadkach nie ma sensu w ciemno przywozić kombajnów do Polski, bo zarówno na zakup, jak i transport trzeba wydać sporą gotówkę, a znalezienie kupca na taki kombajn trwa długo. Dlatego też często wybranej przez rolnika maszyny nie ma na placu.

Niektórzy rolnicy psioczą, że to trochę przypomina kupowanie przysłowiowego kota w worku, ale podobne zasady stosują dilerzy używanych maszyn rolniczych działający w innych krajach. Sami sprzedawcy szacują, że w krajach Unii Europejskiej czeka na nowych właścicieli ok. 2 tys. używanych kombajnów.